علوم انسانی در به دست آوردن احکام کمک می کند. نه اینکه فقه جواهری لنگی دارد و نقصی دارد که باعلوم انسانی آنرا تکمیل می کنیم؛ [بلکه] غلط اندازیهائی هست که اگر دقت کنیم آنجائی که اشتباه می کردیم علوم انسانی مچ گیری میکند و متوجه میشویم که ما به فقه جواهری هم درست عمل نکردیم. وقتی که میگوئیم مهریه زنی در صدسال پیش دو هزارتومان بوده [لذا باید] حالا دو هزارتومان به او بدهیم، خیال می کنیم به فقه جواهری عمل کرده ایم. در فقه جواهری می گوید موضوع را بشناس یا موضوع را نشناس؟ میگوید این پول را [اول] تعریف بکن بعد احکامش را بگو! چون موضوع، مخترع است باید از مخترعش سؤال کرد که موضوع را برایت تعریف کند. وقتی موضوع را برایت تعریف کرد شما از فتوایت دست برمی داری. می خواهم بگویم اینطور نیست که فقه جواهری لنگ این قضیه باشد