وقتی انسان آیاتی را درباره دیگران می بیند باید بداند که آن چه برای دیگران اتفاق افتاده طبق یک قانون بوده و ضعفی که آنها نشان دادند قانوناً قابل مؤاخذه بوده و این قانون ساری و جاری است یعنی مشابه همین موضوع در زندگی هر فردی امکان تحقق دارد. شخص وقتی آیات را می خواند التفات پیدا کند به وضع مشابه خودش در ایرادها و انتقادهایی که هست. وقتی انسان با قرآن این طوری برخورد کند آیاتی را که درباره منافق میبیند موجب بیدار شدن خود او میشود و آن فعل و عمل را در مسائل مشابه ترک می کند.