پیام به همایش جانبازان قطع عضو

بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت جانبازان عزیز و همسران بزرگوار آنان

سلام علیکم
از اینکه به دلیل برنامه ریزی سپاه در قم از مدتها قبل برایشان برنامه داشتم و توفیق حضور در جمع شما را نداشتم معذورم بدارید و از اینکه گردهم آمدید در شهری که بعد از امامزادگان عظیم الشأن در خدمت پرچمداران فرهنگ انسانی جهان است ، ضمن خیر مقدم ، توفیق شما را آرزومندم .
در حدیث قدسی آمده است : « بنده من با انجام وظائف و نوافل ، پیوسته به من نزدیک می شود تا جایی که من چشم بینای او ، گوش شنوای او و زبان گویای او باشم . دست فعال و پای رونده او »‌ و در دعا آمده است : «‌ یا عماد من لا عماد له »‌ تکیه گاه هیچ تکیه گاهان . « کنز الفقراء عزّ الضعفاء » و در حدیث است که : « چون دست جعفر بن ابیطالب در جهاد قطع شد به جای آن بالی به او داده شد که با آن پرواز کند و به او جعفر طیار گفتند » .
آیا وقتی انسان در راه خدا عضوی را انفاق کرد ، وقتی خداوند می گوید هر چه را انفاق کنی او جایش را پر می کند ، جای پای قطع شده را چگونه پر می کند ؟
به شما اراده ای می دهد که دیگران بر سرعت سیر شما غبطه می خورند . اگر دیگران گام بر می دارند ثبات عظم باید از شما بیاموزند از اینکه بر آنچه در راه خدا داده اید جشن می گیرید و شاکرید . خرج کردن در راه خدا یک ، و جشن گرفتن این خرج کردن ، ده برابر ارزش دارد . عید فطر جشن توفیق روزه داری و تحمل گرسنگی و تشنه کامی است . عید قربان جشن قربانی شدن پسر به دست پدر است . شما هم جمع شده اید که جشن تقدیم عضوی عزیز را بگیرید و همسران شما جشن قبول مسئولیت و رضایت به رضای خداوند .
لبخند رضایت شما و همسرانتان در معامله با پروردگار از گریه شب زنده داران پیش او محبوب تر است چون شما با این احساس افتخار و جشن ، دهان دیگران را آب می اندازید که آرزو کنند هدیه ای به درگاه خداوندی تقدیم نمایند . دنیا بدون تقدیم هدیه ای به پروردگار چه ارزشی دارد. «لن تنالوا البرّ حتی تنفقوا من ما تحبون » گوارا باد بر شما ایثار . و بر همسران بزرگوارتان وفاداری . همسرانی که مردان بزرگ باید از آنان درس جوانمردی  بیاموزند .

والسلام
محی الدین حائری