بسم الله الرحمن الرحیم
در سوره یوسف آنچه بر ائمه اطهار(علیهمالسلام) اتفاق افتاده، به صورت خیلی بدیع و جامع بیان شده است. مانند بی وفایی برادران نسبت به یوسف.
کسی که سوره یوسف میخواند باید به یاد بی وفایی امت به اهل بیت(علیهمالسلام) بیافتد. وقتی بعد از به زندان افتادن، و شنیدن تهمتها، عزیز شدن و به ریاست رسیدن یوسف را میبیند باید به بازگشت امام زمان(علیه السلام) و حاکمیت آینده او بیافتد. وقتی گریه یعقوب در دوری یوسف را میبیند باید یاد بگیرد که مثل یعقوب برای آن حضرت گریه کند.
این دعای ندبه لطفش در همان گریهاش است. این گریه سازنده است. خداوند این چشمه را در انسان قرار داده که وقتی این چشمه جاری شد دل انسان پاک و طاهر شود. وقتی دل انسان پاک و طاهر شد، خانه خدا شود. وقتی خانه خدا شد، همه کارش درست میشود. همهاش به این است که این خانه به صاحبش برگردد.
کاری کنیم که خداوند وارد خانهاش شود. خدا که توی آشغالدانی وارد نمیشود. انسان این آشغالها را از دلش بیرون کند. خدا میخواهد بیاید به این خانه اما این خانه باید یک جای پاک داشته باشد. یک جایش را انسان جارو کرده باشد. یک جایش را انسان آب پاشی کرده باشد. یک جایش را مرتب کرده باشد بعد به خدا بگویید بفرمایید.
وقتی انسان این جمله یعقوب را ببیند: «یَا بَنِیَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ»[۱]. پسران من ننشینید بیکار. پا شوید دنبال یوسف بگردید. تحَسُّس یعنی ببینم. یعنی من حس میکنم او را. یعنی بویش را میشنوم. این حس است. نورش را میبینم این حس است. صدایش را میشنوم این حس است. با دستم لمسش میکنم این حس است. میگوید حالا نیستش یک تحَسُّسی بکنید. این دعای ندبه برای تحَسُّس است. بیایید ببینید اثری ازش میبینید؟ «یَا بَنِیَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ». پا شوید و راه بیافتید و نشینید. بگردید و ببینید پیدایش میکنید. ببینید اثری ازش پیدا میکنید.
این زیارت اربعین «اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ» است. بسیجی شدن تحسس است. جانباز شدن تحسس است. آه کشیدن تحسس است. در گرفتاریها ایشان را یاد کردن تحسس است.
نگویید آنچه قسمت شده همان میشود. آنچه تقدیر شده نه یک روز پس و نه یک روز پیش؛ این حرفها درست نیست. تلاش اثر دارد. کار کردن اثر دارد. تشکیل جمهوری اسلامی، این هم تحسس است. حکومت تشکیل دادن هم، این هم تحسس است. در دنیا صدا بلند کردن در مقابل اینها، اجانب حرف زدن دفاع کردن و حرف حق زدن. در سازمان ملل رفتن، گفتگو کردن، اینها همهاش تحسس است. یک کاری بکنید. این دعای ندبه هم یک کار است.
به امام زمان(عج الله) بگویید هزار سال است رفتی، هزار و صد سال است غایب شدی من یادم نرفته من مأیوس نیستم. به ما میگویند مگر میشود کسی هزار سال عمر کند. مگر کسی رفته باشد. جواب یعقوب را بهش بدهد. «وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ». از رَوح و رحمت خدا مأیوس نباشید. او(امام زمانعج الله) رفته تا ببیند امت کی میآید. او رفته تا ببیند امت کی برمیگردد. از این جهت میگوید: «وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا»[۲]. نگاه به عبارت بکنید. «وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا». اگر شما برگشتید ما برمیگردیم. برگشتن خودش را موکول کرده به برگشتن شما.
الآن میبینید امت برگشته است. شما هزار سال قبرستانهایتان کنارتان بوده اما در هزار سال یک شهید نداشتید. چطور حالا در هر روستایی چندتا شهید مدفوناند؟ این «إِنْ عُدتُّمْ» است. این برگشت مردم به سوی امام است.
در هر استانی تنها یک حافظ قرآن بود. حالا ببینید چقدر حافظ قرآن داریم. گاهی در یک مسجد در یک سال چهل تا حافظ قرآن تربیت شده است. اینها علامت «إِنْ عُدتُّمْ» است. مردم برگشتهاند. شما ببینید (در عصر حکومت پهلوی) تاریخ کشورتان را در سال ۱۳۵۰ به ۲۵۳۰ تغییر دادند. هجرت پیغمبر را برداشتند سلطنت کوروش را جایش گذاشتند. یعنی آن پیغمبر عربیِ اجنبی، کاری به ما ندارد، کوروش ایرانی ولو برای ۲۵۰۰ سال باشدف ما همان را مبدأ تاریخ قرار میدهیم. شما ببینید آنها تا اینجا رفتند به این بیحیایی. بعد امت، حکومت را از دست اینها گرفت و به نایب امام زمان(عج الله) داد. این «إِنْ عُدتُّمْ» است.
امت به امامش برگشته است. ۳۰۰ هزار شهید کم است؟ این هم به فرمان نایبش. اگر اثری از خودش ببینند چه میکنند. اگر یک روزی تصویرش را در تلویزیون ببینند چه میکنند. اگر صدایش را از رادیو بشنوند چکار میکنند. اگر بگویند یک روزی میخواهد یک قدم در یک شهر بیاید چکار میکنند.
این دعای ندبه سرود استقبال است. ندیدید امام میخواست از پاریس بیاید؟ عدهای آمدند گروه استقبالش شدند. این مردم الآن گروه استقبال آقا هستند. این تلاشهایی که میکنند این برنامههایی که میریزند همهاش برای استقبال از ایشان است. هر کسی در حوزه خودش سعی کند قبا تکانی بکند. یک جا پارویی بکند. یک آب پاشی بکند. این اشکت آب پاشی است.
اگر کسی ده روز سفر کند بیست روز سفر کند، یک سال سفر کند هر چه سفرش طولانیتر باشد وقتی میآید استقبالش سنگینتر است. ۱۱۰۰ سال غیبت، استقبالش کار (زیاد) میخواهد. خداوند ان شاء الله به ما چشم بصیرت بدهد.
میدانید همانطور که خورشید قبل از اینکه ظاهر بشود اول عالم روشن میشود. اول نورش میآید بعد خودش میآید. آقا هم وقتی میخواهد بیاید اولش نورش میآید بعد خودش میآید. نور خورشید یک ساعت و نیم قبل از خودش وارد میشود. نور آقا از نور خورشید بیشتر است. از این جهت سالها قبل از خودش نورش میآید.
اینهایی که میبینی آثار نور اوست. این ۳۰۰ هزار شهید آثار نورش است. اینها مقدمهای است که میخواهد خودش بیاید. این نورش را میبینیم. رهبرت نور اوست. امام راحل نور اوست.
در سوره یوسف میبینید که یوسف لباسش را فرستاد تا در صورت یعقوب بیاندازند و چشمش بینا شود. بعد بیاید پیش یوسف. این امت چشمش بینا شده که اینقدر شهید داده است. این لباس روی چشمش آمده است. همینطوری بینا نشده، ۳۰۰ هزار شهید داده است. هشت سال دفاع مقدس شوخی نیست. شما مملکتی بودید که یک روزه[۳] مملکت شما را گرفتند. چندتا کشته دادید؟ چقدر مقاومت شد؟ پای امام در کار نبود، هیچ. پای امام زمان در کار آمد، دیدید.
الآن هم میبینید همینهایی که نگذاشتند کشور به دست عراقیها بیافتد حالا دارند عراقیها را کمک میکنند که به دست دشمن نیافتد به سوریه کمک میکنند که به دست دشمن نیافتد. به لبنان کمک میکنند به دست دشمن نیافتد به فلسطین کمک میکنند که مملکتش بهش برگردد. ببینید این همه دشنام که به ما میدهند به خاطر چیست؟ به خاطر آثاری است که شما دارید.
هرچه در سوریه مقاومت میبینند از چشم شما میبینند. در لبنان میبینند از چشم شما میبینند اینها لباس آقا امام زمان است که روی صورتها افتاده است. این چشمها روشن شده است. این بصیرتها زیاد شده. امام چه کسی بود. امام کمتر از لباس یوسف که نبود «اذْهَبُواْ بِقَمِیصِی هَذَا اذْهَبُواْ بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا»[۴]. امام مثل لباس یوسف روی چشم مردم افتاد. بصیر شدند و این جوری به سمت آقا حرکت کردند. شهدا هرچه کردند به سمت آقا رفتند که کردند.
بسیجی شدن به سوی امام زمان رفتن است. اربعین به کربلا رفتن، سوی امام زمان رفتن است. مقاومت کردن به سوی ایشان رفتن است. تشکیل حکومت، به سوی ایشان رفتن است. هر قدمی که بردارید، برای امر به معروف و نهی از منکر، برای اسلام، برای پاک کردن دل، یک قدم به سوی ایشان رفتن است.
خدا ان شاء الله توفیقتان بدهد که هر وقت دعوتتان کردند به دعای ندبه از این اشکی که میریزید استفاده کنید.
و السلام علیکم و رحمه الله
[۱] اى پسران من بروید و از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا نومید مباشید؛ یوسف/۸۷
[۳] ۲۸ مرداد ۱۳۳۲٫
[۴] این پیراهن مرا ببرید و آن را بر چهره پدرم بیافکنید [تا] بینا شود؛ یوسف/۹۳٫